18 Net als Ernst Happel bij ADO ooit deed, schrikt Wiegman er niet voor terug rücksichtslos het mes in haar selectie te zetten. Zij neemt afscheid van onder anderen twee van haar drie internationals en haalt in hun plaats aanstormende talenten als Lisanne Grimberg, Lucienne Reichardt en Renate Jansen binnen. Heilige Graal Met haar verjongde selectie gaat Sarina Wiegman aan de slag om stap voor stap een kampioensploeg te kneden. Na enkele struikelpartijen aan het begin van het seizoen 2008-2009 ziet zij haar pupillen week na week groeien. Wat de trainer het meeste plezier doet, is de gedrevenheid waarmee de hele groep elke wedstrijd en elke training weer werkt om beter te worden. “De spelers hadden door dat hard trainen leuk is, omdat je daardoor beter wordt en wedstrijden wint.” Dat resulteert ook in het veroveren van de koppositie, maar net als de mannen van ADO in 1971 moeten de vrouwen die weer prijs geven. “Misschien hadden wij wat rustiger kunnen blijven toen we bovenaan stonden. Maar eigenlijk was het al een hele prestatie om de eerste plaats te bereiken.” Uiteindelijk eindigt ADO Den Haag als tweede op drie punten van AZ, dat de titel op de laatste dag van het seizoen weet te prolongeren. Op het Europees Kampioenschap in Finland in de zomer van 2009 kan Wiegman - die daar als spion van Oranje tegenstanders bekijkt - zien dat de internationals in de Eredivisie inmiddels vaker en op een hoger niveau trainen en wedstrijden spelen. Voor haar eigen team legt zij de lat voor het nieuwe seizoen wederom hoger. “Voor mij is dit seizoen een succes als wij erin slagen als team door te groeien. Daarbij gaat het vooral om drie dingen: beter worden, altijd de wil om te winnen uitstralen en teamwork.” Haar team stelt haar niet teleur. Helaas is dat aan het slot van het seizoen niet voldoende om AZ van het derde landskampioenschap te houden. Met onder meer een Turks trainingskamp in de winterstop, samen met de hoogste jeugdelftallen van ADO Den Haag, timmeren Wiegman en haar team In het seizoen 2010-2011 verder aan de weg. De titelstrijd is lang ongekend spannend. Ten slotte blijven de Haagse vrouwen en FC Twente het langst in de race. ADO Den Haag deelt in Enschede een gevoelige dreun uit door met 2-0 te zegevieren, maar komt op de eindstreep één punt tekort. Voor het eerst ziet Wiegman haar spelers zich ook als cupfighters manifesteren. Door een nederlaag na strafschoppen in de halve finale bij sc Heerenveen blijft ook deze Heilige Graal nog even buiten bereik. Le jour de gloire In de aanloop naar het volgende seizoen doet Sarina Wiegman haar captain Jill Wilmot een bijzonder genoegen. Na eerder haar ploeggenoot Esther Scheenaard is zij nu uitgenodigd om mee te doen aan het liefdadigheidstoernooi om de Cruyff Foundation Cup in het Olympisch Stadion. In een team met Johan Cruijff zelf valt Wilmot de eer te beurt om in de finale het winnende doelpunt te scoren. Dat succes smaakt naar meer. Voor de seizoensopening in Zwolle stuurt Wiegman een team het veld in dat voor het grootste deel al jaren bij elkaar is: Barbara Lorsheyd (20 jaar) - 5de jaar ADO Den Haag Marelle Worm (22) - 3de jaar ADO Den Haag Leonne Stentler (25) - 5de jaar ADO Den Haag Mandy van den Berg (21) - 5de jaar ADO Den Haag Jeanine van Dalen (25) - 5de jaar ADO Den Haag Tessel Middag (18) - nieuw bij ADO Den Haag Jill Willmot (24) - 5de jaar ADO Den Haag Luciënne Reichardt (20) - 4de jaar ADO Den Haag Renate Jansen (20) - 4de jaar ADO Den Haag Lisanne Grimberg (18) - 4de jaar ADO Den Haag Marjolijn van den Bighelaar (20) - nieuw bij ADO Den Haag »
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=